توسعه یک استراتژی موفقیت آمیز جهت برش
عوامل متعددی وجود دارد که می تواند بر روش های ماشینکاری در کار با چوب تأثیر بگذارد. یکی از مواردی که برای برخی از چوبهای سخت بیشتر مطرح میشود، جهت برش است، بهویژه در رابطه با الگوی دانهبندی چوب. چوب یک ماده غیر متناوب است. این بدان معنی است که خواص مواد مختلف در جهات مختلف برش به نمایش گذاشته می شود. از نظر چوب، درجات ساختاری مختلفی از چوب مربوط به جهت دانه بندی وجود دارد. اگر میانگین جهت فیبرهای سلولز موازی با دو طرف تکه چوب باشد، در این صورت گفته می شود که دانه ها مستقیم هستند. هر گونه انحراف از این خط موازی و تخته به عنوان “تقاطع دانه” در نظر گرفته می شود. شکل 1 زیر یک تخته دانه ای را نشان می دهد که اغلب مستقیم است و تیرها محور های مختلف را نشان می دهد. هر یک از این محورها مجموعه های مختلفی از خواص مکانیکی را نشان می دهند. به دلیل این تفاوت ها، باید از مسیر ابزار در چوبکاری آگاه باشید و مقدار نیروهای برش را که بر روی دستگاه برش قرار می گیرد به حداقل برسانید تا عمر ابزار را به حداکثر برساند.
برش عمودی به دانه به عنوان برش (در سراسر دانه) در چوبکاری شناخته می شود. در شکل 1 بالا، این به عنوان برش در جهت شعاعی یا لمسی در نظر گرفته می شود. برش موازی با دانه به عنوان برش (در امتداد دانه) شناخته می شود (در طول با توجه به شکل 1). هر چه نزدیک تر به 90 درجه از دانه چوب در هر جهت باشد، نیروی برش بزرگتر خواهد بود. به عنوان مثال، ابزاری که محور مرکزی آن موازی با جهت لمسی و مسیر ابزار در امتداد جهت طولی باشد، نسبت به ابزاری با همان محور مرکزی اما در جهت شعاعی حرکت کند، فرسایش کمتری خواهد داشت. نوع دوم جهت گیری ابزار در حال برش در مرز های دانه بیشتر است و بنابراین نیروی برش بیشتری را به دست می آورد. با این حال، شما باید هنگام برش در طول دانه مراقب باشید زیرا این می تواند باعث پاره شدن شود و منجر به پایان سطح ضعیف شود.