ربات های برش لیزری

متأسفانه، برش های پلاسما فقط به فلزات آهنی محدود می شوند. این فلزات تنها فلزاتی هستند که از اهرم سیستم های پلاسمایی فرآیند اکسیداسیون برای برش پشتیبانی می کنند. علاوه بر این، برش پلاسما می تواند مواد را منحرف کند، که برای برخی از کاربردها نامطلوب است. مانند محلول های برش مکانیکی، برش های پلاسما هزینه کمتری نسبت به سیستم های لیزری دارند.

واترجت

فقط برش‌های واترجت در محدوده موادی که می‌توانند برش دهند، با سیستم‌های لیزری رقابت می‌کنند. این ماشین‌ها با استفاده از واترجت با قدرت بالا، مواد را از یک قسمت خالی کم می‌کنند تا شکل خاصی را برش دهند. علاوه بر این، دستگاه های واترجت می توانند در اعماق بیشتری نسبت به برش های لیزری برش دهند. این ویژگی به آنها مزیت دیگری نسبت به سیستم های لیزری می دهد.

با این حال، سیستم های واترجت دارای چند اشکال هستند. اولا، آنها فوق العاده پر سر و صدا هستند. این مشخصه می تواند برای اپراتورهایی که در نزدیکی دستگاه کار می کنند خطر ایجاد کند. دوم اینکه ماشین های واترجت نسبت به برش لیزری دقت کمتری دارند. سوم، این ماشین ها نامرتب هستند. واترجت ها رطوبت را به محیط خارج می کنند که می تواند باعث زنگ زدگی یا خوردگی سایر تجهیزات شود. در نتیجه، مانند دستگاه های برش پلاسما، دستگاه های واترجت به طور بالقوه می توانند ماده ای را که برش می دهند تغییر شکل دهند.