تکنولوژی صنعتی

تکنولوژی صنعتی چیست؟

تکنولوژی صنعتی مجموعه‌ای از دانش شامل اصول، ابزار، دستگاه‌ها و غیره را در بر می‌گیرد که از زمینه‌های مختلف استخراج شده و برای افزایش سرعت و کارایی تولید در بخش صنعتی اعمال می‌شود .این اهداف از طریق کاربرد عملی این تخصص به دست می‌آیند، که به صورت ترکیبی از نرم‌افزار و سخت‌افزار که در پشت سر هم برای بهینه‌سازی فرآیندها کار می‌کنند، آشکار می‌شوند، رویکردی که معمولاً به عنوان اتوماسیون صنعتی شناخته می‌شود.

نمونه هایی از تکنولوژی صنعتی کاربردی شامل رایانه ها، ربات ها، سیستم های مدیریتی و ماشین های برش و غیره است. در چشم‌انداز کنونی، تکنولوژی در همه جا حضور دارد و برای تمام بخش‌های بخش صنعتی که سرمایه‌گذاری در آن را انتخاب می‌شود، مزایایی ارائه می‌دهد. در طول این پیشرفت، بخش صنعتی چندین مرحله را طی کرده است که تکنولوژی صنعتی در هر مرحله به روش منحصر به فرد خود تطبیق یافته و تکامل یافته است.

تاریخچه مختصری از تکنولوژی در صنایع

وقتی تکنولوژی و نقش آن را در صنعت تصور می کنیم، اغلب ماشین های رباتیک بزرگ، تجهیزات بسیار پیچیده، حسگرها و سایر دستگاه هایی را که در سناریوی صنعتی مدرن یکپارچه هستند، به تصویر می کشیم. اما اگر همانطور که قبلاً بحث شد به مفهوم تکنولوژی بپردازیم، متوجه می‌شویم که ریشه‌های تکنولوژی صنعتی به انقلاب صنعتی اول در قرن هجدهم بازمی‌گردد. از آن لحظه مهم، به ویژه با ظهور موتور بخار، استفاده از دانش برای افزایش بهره وری صنعتی به یک واقعیت ملموس تبدیل شده بود.

این دوره به عنوان صنعت 1 شناخته می شود. سفر توسعه صنعتی در دو مرحله دیگر آشکار شد: صنعت 2، که نشان دهنده انقلاب صنعتی دوم قرن 19 است، و صنعت 3، که با معرفی اولین رایانه ها و دستگاه های الکترونیکی در دهه 1970 مشخص می شود. امروزه، این صنعت با حرکت از صنعت 4 به مرز نوظهور صنعت 5، خود را در مرحله انتقالی می بیند. در حالی که اولین اصول یکپارچه‌سازی، اتوماسیون، مقیاس‌پذیری و پاسخ‌دهی بلادرنگ را مطرح کرد، صنعت 5 اکنون به دنبال اصلاح این مفاهیم با ایجاد دوره جدیدی از همزیستی و همکاری انسان و ماشین است.

چه تکنولوژی هایی بیشتر در صنعت استفاده می شود؟

انواع مختلفی از تکنولوژی وجود دارد که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند. درست است که هر سال جایگزین های جدید و بهتری ظاهر می شوند، اما همه آنها در پنج گروه اصلی قرار می گیرند که در زیر توضیح داده شده است:

رباتیک: بدون شک به معنای جهش عظیمی در کیفیت برای بخش صنعتی بوده است، زیرا کاربرد آن در کارخانه ها انجام وظایف خطرناک تر یا حساس تر به توانایی های انسانی را ممکن می سازد. علاوه بر این، به حداقل رساندن خطاها به معنای بهینه سازی در نتایج نهایی است که قبلاً هرگز به دست نیامده بود.

هوش مصنوعی: این اصطلاح که با اتوماسیون و نکته قبلی مرتبط است، این امکان را برای بسیاری از بخش‌ها فراهم کرده است که تا حد بالایی خود را به طور مستقل مدیریت کنند. یادگیری ماشین، همراه با هوش مصنوعی، به معنای قبل و بعد در صنعت خواهد بود.

پردازش ابری: رایانش ابری شامل ذخیره سازی حجم وسیعی از داده ها در فضای ابری است که دسترسی به اطلاعات را از هر مکان و در هر زمان تسهیل می کند. این پایگاه داده هم برای افراد و هم برای ماشین ها قابل دسترسی است و به عنوان پایه ای برای تجزیه و تحلیل و تفسیر داده ها عمل می کند.

اینترنت اشیا(IOT): مفهومی را نشان می دهد که بر ادغام ماشین ها و دستگاه ها در یک شبکه گسترده به هم پیوسته متمرکز است. این شبکه تجهیزات مشترک را قادر می سازد تا اطلاعات حیاتی را بین خود مبادله کنند و در نهایت کارایی تولید و پیشرفت تکنولوژی را افزایش دهند.

ارتباطات از راه دور: اتصالات کلیدی برای رویارویی با چالش های تجاری امروز است. اینترنت که در مورد آن بسیار صحبت شده است به پیوند عناصر مختلف با هم کمک کرده است که تشخیص خطاها در خطوط تولید و مدیریت آنها را تسهیل ببخشد.

اهمیت تکنولوژی در صنعت کارخانه ها

تکنولوژی تحول بزرگی در دنیای صنعتی است. مشخصه آن به هم پیوستگی ماشین ها و دستگاه ها از طریق محاسبات است که امکان هماهنگی بیشتر بین آنها را فراهم می کند. تکنولوژی به دلیل مزایای بیشماری که ارائه می دهد در تعداد زیادی از کارخانه ها در سراسر جهان اجرا می شود. از مهمترین جنبه های مثبت استفاده از این تکنولوژی در صنعت می توان به موارد زیر اشاره کرد:

هزینه‌ها: به لطف شبکه‌سازی ماشین‌ها و دستگاه‌ها، می‌توان کارها را با کارایی بیشتری انجام داد، بنابراین زمان و هزینه لازم برای انجام آنها کاهش می‌یابد. همچنین می توان خطاها و مشکلات را با سرعت بیشتری شناسایی کرد و از تولید قطعات معیوب جلوگیری کرد که این امر باعث کاهش هزینه های فرآیند نیز می شود. به کارگیری تکنولوژی در صنعت با استفاده مجدد از منابع برای کارهایی که ارزش افزوده دارند، زمان کار اداری و در نتیجه هزینه آن را کاهش می دهد.
بهبود کیفیت: با نظارت و کنترل کلیه فرآیندهای تولید، خطاها و مشکلات را با سهولت بیشتری تشخیص خواهیم داد. علاوه بر این، به سیستم اجازه می دهد تا اپراتور را در انجام کنترل ها و نمونه برداری راهنمایی کند. همچنین می توان پارامترهای سخت گیرانه تری را در فرآیند ساخت اعمال کرد تا نتیجه بهتری در محصول نهایی تضمین شود.
انعطاف پذیری تولید: متغیرهای تولید را می توان به راحتی تغییر داد تا با نیازهای مشتری سازگار شود یا به تغییرات بازار پاسخ دهد. این امکان سازگاری و کارایی بیشتر را فراهم می کند که به بهبود رقابت تبدیل می شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *